
In de zojuist verschenen derde aflevering van jaargang 2019 van het Tijdschrift voor Religie, Recht en Beleid is een Overwegende van mijn hand opgenomen over ‘Grondwet en religiefobie’.
Hierin plaats ik, naar aanleiding van de stelling van oud-ambtenaar integratiebeleid Walter Palm dat de islamofobie de afgelopen tien jaar is toegenomen en nu ook de Grondwet heeft bereikt, onder meer de kanttekening dat ‘het niet zonder meer evident is dat de waargenomen islamofobie inderdaad onderdeel uitmaakt van xenofobie. Het is immers ook denkbaar dat zij samenhangt met een bredere religiefobie die zich in Nederland manifesteert en waartoe ook uitingen van antisemitisme en christofobie behoren. Hiernaar is nader onderzoek gewenst. Daarbij komen dan casussen aan de orde zoals de weer opgelaaide discussie over de grondwettelijk gewaarborgde vrijheid van onderwijs, de juridische aanpak van de SGP en de gewetensbezwaarde trouwambtenaar.’
Lees het volledige redactioneel hier: https://www.bjutijdschriften.nl/tijdschrift/religierechtenbeleid/2019/3/TvRRB_1879-7784_2019_010_003_001.
In deze aflevering staat verder onder meer een boeiende bijdrage van Joost Röselaers, remonstrants predikant te Amsterdam en daarnaast hoofdredacteur van Idee, het tijdschrift van de Mr. Hans van Mierlostichting (gelieerd aan D66), over sociaalliberalisme en religie.
De Engelstalige samenvatting van dit artikel luidt als volgt:
“The Dutch social-liberal party D66 was founded in 1966, in the aftermath of the pillarisation (on religious grounds) of Dutch society. The founders of D66 wanted to ‘blow up’ the pillarised political system. They strongly took distance from religions that were in their views oppressing. A certain anti-religion attitude was a part of the DNA of the party. For decades it was ‘bon ton’ to criticise religion. A turning point has recently been observed by the writer. There is still a discomfort in relation to religion, but this discomfort is more related to not-knowing than being against. The writer pleads for going beyond the discomfort. Religion – in the broad sense of the word – has a lot to offer to society. We indeed can’t live without binding stories, places that are loaded with meaning and festivities that reminds ourselves of who we are and who we would want to be. Finally the modernity and religion can strengthen each other: where modernity is skilled in criticising religion, the Christian religion can make a contribution by criticising modernity.”
De bijdrage van Röselaers is hier vrij raadpleegbaar: https://www.bjutijdschriften.nl/tijdschrift/religierechtenbeleid/2019/3/TvRRB_1879-7784_2019_010_003_005.