‘Een generatie geleden was”‘radicaal geloven” nog een vanzelfsprekende uitdrukking die naar de religieuze identiteit van mensen en de maatschappelijke verantwoordelijkheid van kerken verwees. Maar de religieuze cultuur in Nederland is gedurende de afgelopen decennia ingrijpend veranderd. Hoe radicaal kun je geloven zonder een merkwaardige exoot of verdachte extremist te zijn? Een belangrijke vraag, al was het maar omdat ieder geloof behalve intrinsiek religieuze motieven ook enigerlei radicaliteit vraagt om zich in een seculiere samenleving te kunnen profileren. Voor de redactie van Handelingen reden genoeg om auteurs vanuit verschillende academische disciplines de mogelijkheden en onmogelijkheden van radicaal geloven in de moderne tijd te laten toelichten. Dat levert een spannend en actueel themanummer op met een rijk palet aan religieuze, theologische, culturele, juridische en maatschappelijke bijdragen.
“Wie de bijdragen leest, merkt ongetwijfeld hoe veelzijdig het thema ‘radicaal geloven’ is”, schrijft Hans Schilderman in zijn Aan de lezer. Meer daarover vindt u ook in het artikel dat hij schreef voor NRC van 14 november 2015. Die veelzijdigheid kan ook spreken uit het overzicht van dit nummer.’
Zie voor dit overzicht:
https://www.handelingen.com/index.php/jaargangen/2016/183-2016-1-radicaal-geloven.
Mijn eigen bijdrage is getiteld: ‘Vrijheid van godsdienst als tweederangsrecht?’
Samenvatting:
‘Welke juridische bescherming zal er in de toekomst nog worden geboden aan radicaal gelovigen, dat wil zeggen, mensen wier opvattingen en de uiteenlopende manifestaties daarvan, vergaand afwijken van andere (meerderheids)opvattingen in de samenleving? Deze kwestie is des te urgenter, wanneer men bedenkt dat inmiddels ook bijbelgetrouwe protestanten en praktiserende katholieken aan deze definitie van radicale gelovigen voldoen.’
Voor bestelinformatie, zie:
https://www.handelingen.com/index.php/bestel-het-nieuwste-nummer.
Hans-Martien ten Napel 